Το 1976, μετά την υπογραφή μορφωτικής συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες μαζικές εγγραφές ελλήνων φοιτητών στα πανεπιστήμια της βορειότερης χώρας των Βαλκανίων. Με επίκεντρο την πόλη Κλουζ-Ναπόκα, πρωτεύουσα της Τρανσυλβανίας, ο συγγραφέας ξεκινώντας από τις προσωπικές του αναμνήσεις, μας δίνει ένα πολυσυλλεκτικό πορτρέτο της καθημερινής ζωής στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου.

Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη εργασία που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε πως πέρασαν οι έλληνες φοιτητές σε μια σοσιαλιστική χώρα, πως έζησαν, πως σπούδασαν και πως βίωσαν τη διάψευση του σοσιαλιστικού παραδείσου.

Όμως ο συγγραφέας δεν μένει μόνον στις αναμνήσεις αυτές. Προσεγγίζει την ελληνική πολιτική προσφυγιά του Εμφυλίου, μέσα από ιστορίες Ελλήνων που γνώρισε καθώς και άλλων που ανακάλυψε μετά από την πολυετή έρευνά του. Προσεγγίζει επίσης και ζητήματα της καθημερινότητας και της Ιστορίας.

Χρησιμοποιώντας άλλοτε την αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο κι άλλοτε τη μυθοπλασία, βασισμένη όμως σε πραγματικά περιστατικά, επιχειρεί να ανασυνθέσει και να συμπληρώσει τις μνήμες του.

Το βιβλίο αυτό είναι προϊόν πενταετούς ερευνητικής δουλειάς, πολλών συζητήσεων με ανθρώπους, ανάγνωσης χιλιάδων σελίδων, δύο επιτόπιων ταξιδιών και αμέτρητων ωρών μπροστά στην οθόνη και το πληκτρολόγιο.