ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ – ΚΛΕΙΔΙΑ

14,00

ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ

Υπάρχουν κάποιοι «κοινοί τόποι» στην παιδαγωγική, κάποιες εκφράσεις που έχουν γίνει σλόγκαν, που χαίρουν ευρύτατης αποδοχής και κυριαρχούν στα μέσα και τον επίσημο εκπαιδευτικό λόγο. «Πρώτα ο μαθητής», «ενεργητική μάθηση», «σεβασμός στο παιδί», «εξατομίκευση», κ.ά. Αλλά αυτοί οι «κοινοί τόποι» σπάνια διασαφηνίζονται και τα σχετικά ερωτήματα συνήθως αποφεύγονται: πώς εμφανίστηκαν, πώς χρησιμοποιήθηκαν, ποιες διαφορές και ποιες ερμηνευτικές αποκλίσεις καλύπτουν; Τι σημαίνει «σέβομαι ένα παιδί»; Τι θα πει «να ενεργούν οι μαθήτριες»; Τι πρέπει να «εξατομικεύσουμε» στην εκπαίδευση και τη διδασκαλία;

Συγγραφέας:MEIRIEU PHILIPPE
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:

Ο Φιλίπ Μεριέ, διεθνούς φήμης κορυφαίος γάλλος παιδαγωγός, με το αυτό βιβλίο, απαντώντας σε καίρια ερωτήματα για το σημερινό σχολείο, μας προσφέρει το απαύγασμα της παιδαγωγικής του γνώσης. Γιατί αυτό το βιβλίο είναι πρώτα απ’ όλα ένα ταξίδι στο χώρο της παιδαγωγικής, μια μύηση στο έργο μεγάλων παιδαγωγών. Ο Φρενέ, ο Κλαπαρέντ, ο Ουρύ, η Μοντεσσόρι, ο Βιγκότσκι, ο Πεσταλότσι και όλοι οι άλλοι, αγνοημένοι συνήθως στις παιδαγωγικές σχολές, είναι οι επίτιμοι προσκεκλημένοι αυτού του βιβλίου. Μέσα σε λίγες γραμμές, εξετάζοντας ζητήματα της εκπαιδευτικής μας πραγματικότητας, ο Φιλίπ Μεριέ μάς οδηγεί να ανακαλύψουμε την πρωτοτυπία της σκέψης τους.

Υπάρχουν κάποιοι «κοινοί τόποι» στην παιδαγωγική, κάποιες εκφράσεις που έχουν γίνει σλόγκαν, που χαίρουν ευρύτατης αποδοχής και κυριαρχούν στα μέσα και τον επίσημο εκπαιδευτικό λόγο. «Πρώτα ο μαθητής», «ενεργητική μάθηση», «σεβασμός στο παιδί», «εξατομίκευση», κ.ά. Αλλά αυτοί οι «κοινοί τόποι» σπάνια διασαφηνίζονται και τα σχετικά ερωτήματα συνήθως αποφεύγονται: πώς εμφανίστηκαν, πώς χρησιμοποιήθηκαν, ποιες διαφορές και ποιες ερμηνευτικές αποκλίσεις καλύπτουν; Τι σημαίνει «σέβομαι ένα παιδί»; Τι θα πει «να ενεργούν οι μαθήτριες»; Τι πρέπει να «εξατομικεύσουμε» στην εκπαίδευση και τη διδασκαλία;

Έτσι, ο Φιλίπ Μεριέ μας εφιστά την προσοχή στον κίνδυνο της «δραστηριότητας για τη δραστηριότητα» μέσα στην τάξη. Εξηγεί ότι οι ενεργητικές μέθοδοι οφείλουν καταρχήν να επιτρέπουν στον μαθητή να στοχαστεί πάνω στη δουλειά του. Το κίνητρο είναι κάτι που οικοδομείται, δεν αποτελεί ένα προαπαιτούμενο. Και μπορεί μάλιστα να προκύψει από διανοητική δραστηριότητα. Η εξατομίκευση είναι ένας δρόμος που οδηγεί το παιδί να καταλάβει πώς εργάζεται. Ο σεβασμός στο παιδί δεν αποκλείει τον καταναγκασμό. Ιδιαίτερο βάρος, ανάμεσα στα άλλα θέματα, δίνει ο συγγραφέας στο θέμα της εκπαίδευσης στην ελευθερία. Ο στόχος του σχολείου είναι να διαμορφώσει ελεύθερα πρόσωπα, απελευθερωμένα μέσα από τη γνώση. Η ελευθερία μαθαίνεται: αυτό είναι το διακύβευμα της εκπαίδευσης.

Η εκπαιδευτικός λοιπόν που προβληματίζεται για όλα αυτά έρχεται σε επαφή με τη σκέψη του Πάουλο Φρέιρε, του Φερνάν Ουρύ, του Ζακ Λεβίν, του Πεσταλότσι, του Μπρούνερ, του Φρενέ και του Νηλ. Συγκροτείται έτσι, μέσα σε λίγες σελίδες, μια πραγματική παιδαγωγική κουλτούρα. Αυτό το βιβλίο είναι καταρχήν ένα μάθημα, μια εισαγωγή στην ιστορία της παιδαγωγικής, που μας προσφέρει αριστοτεχνικά ο Φιλίπ Μεριέ. Ιδιαίτερα χρήσιμο τόσο για τις φοιτήτριες/φοιτητές των παιδαγωγικών σχολών όσο και για τους/τις εκπαιδευτικούς που θέλουν να στοχαστούν πάνω στην εργασία τους.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Δεν υπάρχουν

Γράψε κριτική“ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ – ΚΛΕΙΔΙΑ”

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *