Η γλώσσα των ποιημάτων, στρωτή κι από μόνη της κατανοητή, είναι το κύριο
χαρακτηριστικό της γραφής της Τζαννίδου. Διακρίνει ο αναγνώστης αμέσως τη
γλωσσική επιδεξιότητα, την ορθή επιλογή των λέξεων, τη σαφήνεια του
νοήματος σε πλήρη αντίθεση προς το συνολικό νόημα των ποιημάτων. Τούτο
προκύπτει από την ιδιαίτερη αγάπη της Τζαννίδου προς τις λέξεις και τη
γλώσσα γενικά. […]
Για να απολαύσεις την ποίηση της Τζαννίδου πρέπει να διαβάσεις τα
ποιήματά της πολλές φορές, ν’ ανοίξεις την καρδιά σου για να τα δεχτεί και ν’
αφήσεις τη νόησή σου ελεύθερη να τα καταλάβει. Τότε θα εκφράσεις τα
συγχαρητήριά σου στην ποιήτρια που σου πρόσφερε τη δική της ψυχή σ’ ένα
δυνατό ψυχαγκάλιασμα.

Βασίλειος Γ. Μανδηλαράς
Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου

Υπάρχει ελπίδα
Όσο τα χελιδόνια παλιννοστούν
Και επισκευάζουν
Τις μισογκρεμισμένες φωλιές τους
Κάτω από τις αψίδες του προγονικού σπιτιού.

Όμως αυτό που φαντάζεσαι
Είναι πιο δυνατό από αυτό που υπάρχει.