«Αυτή η πόλη στην οποία ζούμε σήμερα και η οποία ακούει στο όνομα Αθήνα έχει
χιλιόχρονη ιστορία…» λέγεται στην αρχή ενός από τα μέρη της ιστορίας «Υπήρχε
κάποτε μια Πόλη και ο Ήλιος» του Σ.Λ. Οινιάδη, αλλά τι επιτρέπει σε μια αρχαία
πόλη να διατηρήσει την ταυτότητά της με το πέρασμα του χρόνου; Είναι δυνατό να
συμβεί αυτό, ή – όπως λέει ο Umberto Eco – για το τριαντάφυλλο του παρελθόντος
(ή ίσως για την αρχαία Ρώμη) "Nomina nuda tenemus": μας μένει μόνο το όνομα; Η
κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα της πόλης, άρα και η δική μας, μπορεί να
διατηρηθεί όσο δεν μένουμε προσκολλημένοι μόνο στο παρελθόν: πρέπει να τη
φωτίζουμε με τον «ήλιο» της ελπίδας και η ελπίδα πρέπει να ακολουθείται από
προσωπική και συλλογική δέσμευση.