Ιστορίες για γυμνά κεφάλια

Ο καρκίνος είχε παλιά προηγούμενα μαζί μου. Μου είχε κλέψει τη μάνα μου , όταν ακόμα δεν είχα προλάβει να της πω τα όνειρά μου. Με μεγάλη προσπάθεια τον ξέχασα. Εκείνος όμως όχι. Αυτή τη φορά σημάδεψε εμένα. Διπλή μαστεκτομή. Ανήκα πια κι εγώ στην ομάδα των ανθρώπων με τα γυμνά κεφάλια.  Αρχισα να γράφω, να γράφω, να γράφω…χρειαζόμουν μια απάντηση, ένα στήριγμα, μία απόφαση, μία νέα αρχή.

Η παρούσα ποιητική συλλογή ανατρέχει σχεδόν αυτοψυχαναλυτικά σε όλες τις φάσεις του σοκαριστικού βιώματος, φιλοδοξώντας να λειτουργήσει ως αναστοχασμός για κάθε αναγνώστη, που έχει πληγεί από αντίστοιχες τραυματικές εμπειρίες.